Literatura, która uczy piękna. Międzynarodowy Dzień Urody z książką
9 września obchodzimy Międzynarodowy Dzień Urody. To doskonała okazja, by zatrzymać się na chwilę i zastanowić nad tym, czym naprawdę jest piękno. W kulturze masowej uroda często bywa definiowana przez modę, trendy czy media społecznościowe. Tymczasem uroda jest pojęciem względnym – każdy z nas nosi w sobie piękno, które nie poddaje się łatwym definicjom.
Ciałopozytywność uczy nas, że każde ciało zasługuje na akceptację i szacunek. Niezależnie od kształtu, rozmiaru, koloru skóry czy blizn – nasze ciała opowiadają nasze historie i czynią nas wyjątkowymi. Właśnie ta różnorodność jest najprawdziwszą definicją piękna.
Z okazji święta zachęcamy do sięgnięcia po książki, które poruszają temat akceptacji siebie i pokazują, że piękno ma wiele twarzy:
„Blizny jak skrzydła” Erin Stewart
Poruszająca, pełna emocji powieść młodzieżowa o Avery, nastolatce, która po tragicznym wypadku i licznych oparzeniach próbuje odbudować swoje życie. Historia pokazuje, jak trudno zaakceptować ciało, które uległo zmianie, a jednocześnie jak wielka siła drzemie w przyjaźni, odwadze i miłości. To książka, która przypomina, że blizny nie odbierają piękna. Przeciwnie, czynią je unikalnym i głębszym.
„Sezon na truskawki” Marta Dzido
Odważna i bezkompromisowa powieść, która mierzy się z tematem przemocy wobec kobiet oraz walki o prawo do decydowania o własnym ciele. Dzido, ceniona autorka i dokumentalistka, tworzy historię, która nie pozwala przejść obok siebie obojętnie – pełną emocji, buntu i siły. To książka o granicach, wolności i odzyskiwaniu głosu, a jednocześnie ważny głos w dyskusji o tym, że nasze ciała należą tylko do nas.
"Aplikacja na miłość” Denise Williams
Lekka, ale jednocześnie ważna powieść obyczajowa o poszukiwaniu miłości w świecie zdominowanym przez aplikacje randkowe i media społecznościowe. Bohaterka mierzy się z uprzedzeniami dotyczącymi wyglądu i stereotypami na temat kobiecości, a jednocześnie odkrywa, że szczęście zaczyna się wtedy, gdy przestajemy dopasowywać się do cudzych oczekiwań. To historia, która bawi, wzrusza i inspiruje do tego, by pokochać siebie – z całym bagażem doświadczeń i nieidealności.
„Oto ciało moje” Aleksandra Pakieła
Książka będąca intymnym i odważnym zapisem doświadczeń młodej kobiety, która konfrontuje się z wymaganiami społecznymi, stereotypami i własnymi kompleksami. Autorka w szczery, czasem bolesny sposób opowiada o dorastaniu w świecie, w którym ciało kobiety bywa przedmiotem ocen i oczekiwań. To lektura, która inspiruje do refleksji nad własnym stosunkiem do cielesności i uczy, że najważniejsza relacja, jaką mamy, to ta z samymi sobą.
„Dziewczyna, kobieta, inna” Bernardine Evaristo
To wielowątkowa opowieść, w której autorka oddaje głos dwunastu bohaterkom – kobietom w różnym wieku, o różnym kolorze skóry, orientacji seksualnej i doświadczeniach życiowych. Evaristo pokazuje, jak różnorodne mogą być kobiece losy i jak wiele znaczeń kryje w sobie kobiecość. Ta nagrodzona Bookerem powieść jest hołdem dla odmienności i dowodem na to, że piękno tkwi w różnorodności, a literatura może być lustrem odbijającym całe spektrum ludzkich doświadczeń.
